شکست ابرقدرت

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی میانخبر به نقل از مشرق نیوز ؛حسین مهدی‌تبار طی یادداشتی در روزنامه وطن امروز نوشت: ۶ مه / ۱۶ اردیبهشت، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در دیدار با مارک کارنی، نخست‌وزیر کانادا اعلام کرد کمپین بمباران سنگین ایالات متحده علیه حوثی‌ها در یمن به پایان رسیده است. این تصمیم پس از ۵۰ روز حملات گسترده به بیش از ۱۰۰۰ هدف جداگانه، تحت عنوان عملیات «رایدر خشن»، نشان‌دهنده عقب‌نشینی آشکار آمریکا در برابر مقاومت حوثی‌ها بود.

ترامپ ادعا کرد حوثی‌ها «دیگر نمی‌خواهند بجنگند!» و آمریکا «حرف آنها را می‌پذیرد!» و بمباران‌ها را متوقف خواهد کرد اما این آتش‌بس – که تنها حملات مستقیم بین آمریکا و حوثی‌ها را متوقف می‌کند – مواضع اولیه حوثی‌ها را تغییر نداد. آنها همچنان با قدرت به حملات خود علیه اسرائیل و کشتی‌های مرتبط با این رژیم ادامه می‌دهند و اعلام کرده‌اند حملات تا پایان جنگ غزه متوقف نخواهد شد.

این نتیجه، پیروزی درخشان حوثی‌ها در یک نبرد نامتقارن علیه یک ابرقدرت را به نمایش گذاشت و بار دیگر ثابت کرد ایالات متحده، با وجود برتری نظامی، در برابر گروه‌های مقاوم و مصمم مانند حوثی‌ها ناتوان است.

حوثی‌ها – گروهی که از اوایل قرن حاضر در کوهستان‌های یمن ریشه دواندند – با تکیه بر اراده قوی، تاکتیک‌های هوشمندانه و حمایت مردمی، بار دیگر توانایی خود را برابر قدرت‌های بزرگ به اثبات رساندند. کمپین آمریکا که با هدف بازگرداندن آزادی ناوبری در دریای سرخ آغاز شده بود، بیش از ۲ میلیارد دلار هزینه داشت و از پیشرفته‌ترین تسلیحات، از جمله بمب‌افکن‌های «بی‌۲ استیلث» و پهپادهای «ام‌کیو ۹ ریپر» استفاده کرد. اما این حملات نه‌تنها نتوانست حوثی‌ها را تضعیف کند، بلکه جایگاه آنها را در یمن و منطقه تقویت کرد. محمد عبدالسلام، سخنگوی حوثی‌ها این توافق را «پیروزی بزرگ یمن» خواند و اینکه این گروه با حفظ مواضع خود، آمریکا را وادار به عقب‌نشینی کرده است. گزارش فارن افرز، نوشته «آپریل لانگلی الی» نیز این پیروزی را تأیید می‌کند و نشان می‌دهد حوثی‌ها با ایستادگی در برابر حملات آمریکا، نه‌تنها مقاومت کردند، بلکه به قدرتی منطقه‌ای تبدیل شدند.

یکی از عوامل کلیدی موفقیت حوثی‌ها، توانایی آنها در استفاده از کوه‌های یمن به عنوان یک مزیت استراتژیک است. آنها با تجربه سال‌ها مبارزه با دولت مستعفی یمن و ائتلاف تحت رهبری سعودی، مهارت بی‌نظیری در حفاظت از رهبران و منابع خود دارند.

حوثی‌ها با تکیه بر خودکفایی و ابتکارات محلی، توانستند در برابر فشارهای شدید نظامی مقاومت کنند و حتی در اوج حملات، توانایی خود برای هدف قرار دادن اسرائیل را حفظ کردند. برای مثال، اوایل مه ‌۲۰۲۵، حوثی‌ها موفق شدند موشکی را از دفاع هوایی اسرائیل عبور داده و در نزدیکی فرودگاه بن‌گوریون در تل‌آویو فرود آورند که نشان‌دهنده قدرت و دقت آنها بود.

در مقابل، کمپین آمریکا با ناکامی‌های متعددی روبه‌رو شد. حملات روزانه ایالات متحده که با هزینه‌های هنگفت انجام می‌شد، نتوانست به اهداف خود دست یابد. حوثی‌ها با شجاعت اعلام کردند دست‌کم ۷ پهپاد ریپر آمریکایی – هر یک به ارزش ۳۰ میلیون دلار – را ساقط کرده‌اند و یک جت جنگنده ۶۰ میلیون دلاری آمریکا نیز بر اثر مانور ناو هواپیمابر برای فرار از آتش حوثی‌ها در دریا سقوط کرد.

این خسارات نشان‌دهنده ناتوانی آمریکا در برابر تاکتیک‌های دفاعی حوثی‌ها بود. حملات هوایی آمریکا تلفات غیرنظامی سنگینی به بار آورد. حمله به بندر سوخت «راس عیسی» در حدیده موجب شهادت بیش از ۷۰ یمنی شد و حمله به یک بازداشتگاه تحت مدیریت حوثی‌ها که مهاجران غیرقانونی آفریقایی را در خود جای داده بود، ده‌ها غیرنظامی را از بین برد.

این حوادث نه‌تنها خشم مردم یمن را برانگیخت، بلکه وجهه آمریکا را به عنوان یک قدرت متجاوز در منطقه تخریب کرد و حمایت از حوثی‌ها را افزایش داد.

تجربه حوثی‌ها در یمن نشان‌دهنده برتری گروه‌های مقاوم در نبردهای نامتقارن است. در عراق و افغانستان نیز گروه‌های شبه‌نظامی با وجود برتری تکنولوژیک آمریکا، با تکیه بر اراده و حمایت مردمی توانستند در برابر کمپین‌های نظامی طولانی‌مدت مقاومت کنند.

مقاله‌ای از «وار آن د راکس» سال ۲۰۱۵ پیش‌بینی کرده بود جنگ نامتقارن، بویژه علیه گروه‌های مقاوم، یک چالش بزرگ برای آمریکا خواهد بود. این مقاله ۱۰ سال پیش هشدار داده بود تمرکز بیش از حد بر تهدیدات پیشرفته مانند چین، ممکن است آمادگی آمریکا برای مقابله با گروه‌های مقاومت را تضعیف کند. تجربه یمن این پیش‌بینی را تأیید کرد.

حوثی‌ها با ایستادگی در برابر حملات آمریکا، نه‌تنها مقاومت کردند، بلکه با استفاده از رسانه‌ها، این حملات را به فرصتی برای تقویت جایگاه خود تبدیل کردند.

یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات آمریکا در این نبرد، نبود استراتژی مؤثر بود. دولت ترامپ، با وجود تشدید حملات و اعمال فشار اقتصادی از طریق قرار دادن حوثی‌ها در لیست سازمان‌های تروریستی خارجی(FTO)، نتوانست این اقدامات را به نتیجه‌ای معنادار تبدیل کند. این فشارها – که سیستم بانکی مناطق تحت کنترل حوثی‌ها را هدف قرار داده بود – نتوانست اراده این گروه را در هم بشکند. حوثی‌ها با تکیه بر تجربه پیشین خود در جنگ با ائتلاف سعودی، نشان دادند می‌توانند در برابر فشارهای خارجی ایستادگی کنند.

حملات سعودی در سال ۲۰۱۵ که تلفات غیرنظامی زیادی به دنبال داشت، حمایت مردمی از حوثی‌ها را افزایش داد و آنها را به عنوان نماد مقاومت معرفی کرد. کمپین آمریکا نیز نتیجه مشابهی داشت و حوثی‌ها را به عنوان گروهی که توانسته در برابر یک ابرقدرت پیروز شود، در منطقه مطرح کرد.

آتش‌بس ۶ مه ‌که راهی برای فرار آمریکا از یک کمپین شکست‌خورده بود، برای حوثی‌ها یک پیروزی تاریخی به ارمغان آورد. گزارش فارن افرز تأکید می‌کند این توافق به حوثی‌ها اجازه داد با قدرت بیشتری به اهداف خود، از جمله مقابله با اسرائیل ادامه دهند.

این پیروزی همچنین امیدهای دولت به رسمیت شناخته‌شده یمن را که تحت حمایت ائتلاف سعودی و امارات است، برای دریافت حمایت آمریکا از یک عملیات زمینی علیه حوثی‌ها نابود کرد.

سعودی که از مدت‌ها پیش نسبت به قابل اطمینان بودن آمریکا به عنوان شریک امنیتی تردید داشت، اکنون با یک گروه حوثی قدرتمندتر در مرزهای جنوبی خود روبه‌رو است.

پیروزی حوثی‌ها پیامدهای گسترده‌ای برای امنیت منطقه‌ و جهان دارد. حوثی‌ها که پیش‌تر با حمله به کشتی‌های رژیم صهیونیستی و کشتی‌های سایر کشورها در دریای سرخ که عازم بنادر سرزمین‌های اشغالی بودند، ۱۵ درصد تجارت دریایی جهان را تحت تأثیر قرار داده بودند، اکنون تجربه‌ای موفق از به چالش کشیدن یک ابرقدرت دارند.

این موفقیت، حوثی‌ها را به الگویی برای دیگر گروه‌های مقاوم منطقه تبدیل کرد و نشان داد ایستادگی در برابر قدرت‌های متجاوز – حتی با منابع محدود – ممکن است. توانایی حوثی‌ها برای ادامه حملات علیه رژیم اشغالگر، نشان‌دهنده قدرت و عزم آنها برای دفاع از آرمان‌ فلسطین است.

در نهایت، تجربه یمن درس بزرگی برای ایالات متحده و دیگر قدرت‌های جهانی ارائه می‌دهد: در نبردهای نامتقارن، برتری نظامی به تنهایی کافی نیست. حوثی‌ها با تکیه بر اراده، حمایت مردمی و استفاده هوشمندانه از زمین، نشان دادند می‌توانند برابر یک ابرقدرت پیروز شوند

. آمریکا با وجود هزینه‌های هنگفت و استفاده از پیشرفته‌ترین تسلیحات، نتوانست به اهداف خود دست یابد و در نهایت مجبور به عقب‌نشینی شد. این ناکامی بار دیگر ثابت کرد قدرت‌های بزرگ برابر گروه‌های مقاوم و مصمم، آسیب‌پذیرند.