اکولوژی نه‌فقط به‌ عنوان یک علم، بلکه به‌مثابه نگاهی عمیق به پیوند انسان، آب، زمین و حیات مطرح می‌شود، نگاهی که ریشه در تجربه، تعهد و عشق به طبیعت دارد. امروز، در مواجهه با چالش‌های زیست‌محیطی و آلودگی‌های گسترده، این نگاه بیش از پیش حیاتی و ضروری است.

زنگ خطر انقراض برای تنها پستاندار دریای خزر، «فک خزری»، به صدا درآمده و آمار تکان‌دهنده تلفات این گونه ارزشمند در سواحل مازندران به شکل نگران‌کننده‌ای در حال افزایش است. حفاظت فوری از این گونه ضروری است.

با کشف ۲ لاشه فک خزری دیگر در سواحل بابلسر و عباس‌آباد، شمار موارد کشف‌شده در مازندران تاکنون به ۳۰ قلاده رسیده است.

مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره سازمان منطقه آزاد مازندران بیان کرد که این منطقه که با هدف توسعه مبادلات تجاری با کشورهای حوزه خزر تشکیل شده است، با تکمیل زیرساخت به "هاب" دادوستد کالا در دریای کاسپین تبدیل می‌شود.

وکیل پژوهشکده اکولوژی در خصوص آخرین وضعیت حقوقی این مرکز تحقیقاتی در مراجع قضایی، گفت: پژوهشکده با داشتن موافقت اصولی کار خود را آغاز نمی‌کند بلکه با مصوبه وزارت علوم شروع به فعالیت می‌کند.

اکنون ۲۴ روز از مهر و موم شدن تنها نماینده ایران در کمیسیون مشترک دریای خزر می‌گذرد؛ اقدامی که می‌تواند تبعات زیست‌محیطی و دیپلماتیک برای کشور داشته باشد، آن‌هم در شرایطی که دیگر کشورهای ساحلی حضور خود را در این نهاد تقویت کرده‌اند.

جمعی از حقوقدانان بسیجی استان مازندران با ارسال نامه‌ای به حجت‌الاسلام‌ محسنی‌اژه‌ای، رئیس قوه‌ قضائیه، نسبت به آثار مخرب تعطیلی پژوهشکده‌ اکولوژی دریای‌ خزر هشدار دادند.

به‌راستی چه خبر است؛ آیا قدیمی‌ترین پژوهشکده شیلاتی دریای خزر، که سال‌ها مأمن دانش، تحقیق و پاسداری از منابع آبزی این پهنه آبی بوده، اکنون با فشار برخی عوامل قرار است قربانی سودجویی شود و جای خود را به ویلاهای ساحلی بدهد؟ آیا علم و محیط‌زیست باید بار دیگر در برابر منافع کوتاه‌مدت و خصوصی‌سازی بی‌ضابطه، به حاشیه رانده شوند؟

پژوهشگران دریای خزر، روزها را در انتظار می‌گذرانند؛ انتظار برای تصمیمی که قرار است به سرنوشت چند دهه تحقیق و تلاش علمی پاسخ دهد؛ پژوهشکده‌ای که سال‌ها مرکز تحقیقات و نوآوری در شمال کشور بود، اکنون به سکوی انتظار تبدیل شده و از میزهای آزمایشگاهی تنها خاطراتی خاک‌خورده باقی مانده است.